İstanbul’da yeni bir trend var: evden kaçış oyunları. En fazla 5 arkadaş bir eve giriyorsunuz. Üzerinize kapı kapanıyor, hikayenin bir parçası oluyorsunuz. Ve başlıyorsunuz şifreleri çözmeye.
Şifreler oda(lar)daki her yerde olabilir. Birbirinin ardı sıra çözülen şifrelerle sonunda evden kaçıyorsunuz. Tabi size sunulan sürede yapabilirseniz.
Biz bir Mekanist etkinliği kapsamında yeni açılmış evdenfirar'a gittik. Birbirini 10 dakika önce tanımış ve içerde bizi neyin beklediğini bilmeyen 5 kişi olarak çok da başarılı olabildiğimizi söyleyemem.
Ancak epey zevk aldık; evden çıktıktan sonra bilinçaltım şifreleri çözmeye devam ediyordu.
Ekip olmak, görev dağılımı, görev bilinci vb güzel; ancak kendi payıma, dağınık çalıştığımı fark ettim. Bir sonuç çıkmadığını fark ettiğimde onu orda bırakıp (oraya bir yerlere fırlatıp) başka bir şeyle ilgilenmeye başlıyorum. Belki de aklıma şifreyi çözmede önemli bir tüyo geldi ama 5 dk önce nereye odaklandığımı kaçırdım. Siz de yaşam içinde yaptığınız ancak fark etmediğiniz bir davranışınızla burun buruna gelebilirsiniz.
Özellikle kurumsal firmaların küçük ekipleri için iyi bir çalışma olacaktır diye düşünüyorum.
Doğum günü gibi özel günlerde özel sürprizler yapıyorlarmış, alternatif doğum günü organizasyonlarından olabilir.
Ev ile ilgili bilgi vermiyorum, siz de daha önce gidenlere sormayın ki; çok eğlenin. Katilin uşak olduğunu bilmek, tüm eğlenceyi kaçırır.
Fiziksel güç harcamayacağınız için kıyafet sorununuz olmayacak ama oturup kalacağınız için rahat bir şeyler giyin bence.
Telefonunuzu içerde kullanabilirsiniz, fotoğraf da çekebilirsiniz; ama şifrelerin içine o kadar gireceksiniz ki fotoğraf çekmeyi unutacaksınız yine de bir tane olsun fotoğraf çekin.
Evdenfirar.com adresinden rezervasyon yapabilir, yerine bakabilirsiniz. Cezayir Sokağında sorduğunuz herkes gösteriyor. Hatta sanki herkes sizin sormanızı bekliyor.
Dip not: Evden çıkamayan bir ekip olarak; mühendislerin çok üzüldüğünü, satışçı, pazarlamacı, iletişimcilerin daha normal karşıladığını gördüm. Tahminimce biz satışçıların yenilmeye ve reddedilmeye alışık olmasından kaynaklanıyor. Kaybedince üzülmeye değil, kazanınca sevinmeye alışıyoruz.
Evdenfirar'dan sonraki -benim için- yeni oyun Exist. Caddebostan'daki Exist'te hem korkup hem şifreyi çözmek istiyorum. Arkadaşlarımla gideceğim için daha çekişmeli, daha kavgalı, daha gürültülü olur diye düşünüyorum.
4 yıl sonra edit:
Bu oyundan kısa bir süre sonra kendiliğinden bir ekibimiz oldu: Son Oda. "Bir oda da olsaydık, çıkamazdık." dediğimiz için bu adı uygun bulduk. Yanlış hatırlamıyorsam 30 kadar oyuna gittik. Sadece İstanbul'da değil; İzmir'de de, hatta Amsterdam'da dahi gitmeyi düşündük. (: Korku oyunlarına hiç bakmadık.
Oynadığımız her oyunu puanladık ve paylaştık. Buraya aktarmak istemedim; ama fotoğraflarımızdan birkaçını ekledim ki, hikayesi kalsın.
Trendi geçti; ama şimdi olsa hiç düşünmem koşarak giderim. Bir grup arkadaşın, bir grup iş arkadaşının kendisini ekip içi bulması için çok iyi yöntem. Keyif veren işler.
Sevgiler,
Utku
Opmerkingen