Artık nesiller arasındaki fark basamakları üçer beşer atlayarak geçiyor. Ya da ben kendimi iyiden iyiden yaşlanmış hissediyorum.
Arka Arkaya Okunan Kitaplar Üzerine
Güzün bizim neslin İstanbul'daki temsilcilerine bir kuzen daha eklendi. 3 yıl evvel yine bir Hıdırellez / Anneler Günü pikniğinde biralarımızı tokuştururken hangi bölümü yazması gerektiğini(!) tartıştığımız ve nihayet ikna ettiğimiz kuzenimiz ikna ettiğimiz bölümü okumak üzere İstanbul'a geldi; hoş geldi!
Yurda yerleştirmek, ilk gün yalnız bırakmamak, biraz da hava değişikliği olsun diye maaile İstanbul yollarına düştüler. Hafta sonumuzu şenlendirdiler. Henüz birkaç ay öncesinde bir masa etrafında toplanmış, ailenin farklı meslek ve yaş gruplarından bir sürü kişi bölüm ve puan belli iken; kampüslerin yerlerinden rektörlerin sosyal medya hesaplarına kadar inceliyor (The Stalkers!), üniversiteleri sıralıyorduk.
Bu inceleme ve sıralama günlerinde, 13 yaşındaki küçük kuzenim kitaplarıyla zaman geçiriyordu. Bir kitabı bitiriyor, diğerine başlıyordu. Hatta bir gün Kadıköy'de koca gün kitap aramak zorunda kalmıştık. Film izler gibi değil, dizi izler gibi kitap okuyordu çünkü. Sanki dizi sezonu biriktirmiş, bir hafta sonunu ayırmış.
Yeni Nesil İnteraktif Kitapçı: Wattpad
Bu kadar çok kitap okumasına bayıldım elbette. Biraz yakından incelemeye başladım. Kitaplar Wattpad sitesinden/uygulamasında. Herkesin dilediği gibi yazı dolayısıyla kitap ekleyebildiği bir platform. Her yazarın kendine has tarzı var; örneğin bazı yazarlar metni bir kerede koyarken, bazı yazarlar seri halinde belirli günlerde ekliyor (Her Salı 19.00'da gibi, çok heyecanlı!). Yazar kitabı yazarken/yayınlarken gerçek birisini referans alabiliyor, onun fotoğraflarını kullanabiliyor. Beğenilen (ya da çok beğenilen diyelim) kitaplar yayınevlerince basılıyor. Aslında maraton burada başlıyor, özellikle Instagram'ı kullanarak -hayali- karakterleri takip etmeye devam ediyorlar.
Dijital Dünyada Yazarlar ve Takipçileri
Dijital pazarlama dünyası dikkat kesmiş, popüler kitapları ve yazarları takip ediyor; mankenleri kendi koleksiyonunda kullanıyor, onları davet ediyor, imza günleri düzenliyor.
Hem yazar, hem de takipçi açısından baktığımda, imrenmedim değil, elbette. Yayınevi peşinde koşmak yok, cesaret toplamaya gerek yok.
Benim gençlik romanları okumaya başlamamın üzerinden 14, belki 15 kez döndü Dünya Güneş'in etrafında. Yazın hayatının çok değiştiğini görüyorum. Hem olumlu, hem olumsuz yanları var elbette. İnternet gibi; bilgi çok, çöp daha çok. Doğru ve güzel bilgiye, güzel kelimelere ulaşmak kolay olduğu kadar, zor da.
Gençlik kitaplarının yayınlanma ve okunma yolları değiştiği gibi, içerikleri ve üslupları da değişmiş. Daha hırslı, daha karanlık, daha hoppa karakterler ve ağızlarında daha keskin kelimeler. Anlayış farklı, kültür farklı, felsefe farklı.
Biz 90'ların çocukları pek naifmişiz. Gerçi, bir üst nesle sorsanız, kendilerini bize karşı nahif buluyorlardır.
Selamlar,
Utku